vrijdag 31 augustus 2012


Politics; it's a dirty job but someone's gotta do it...

We staat voor een shitstorm van een probleem, maar het enige wat ik hoor is geruzie en gelieg over bedragen en economische groei. Oh en en iets over een lang-studeer-boete... Tuurlijk, als je studeert is dat allemaal erg vervelend. 

Mijn bullshit-meter zit vol. Ik word kotsmisselijk van dat getrap naar beneden. Dat populisme, die korte termijn visie. Van het gelieg en bedrieg, van het gekaffer en vernederen van die ander. En op één van deze partijen moet ik dan stemmen? Hen mijn stem geven? Zodat zij mogen spreken namens mij? Om later met hetzelfde gemak de helft van die goede bedoelingen overboord te gooien om te mogen regeren. Terwijl bij iedereen het water aan de lippen staat, doen zijn dat water bij de wijn?

Ik ben eigenlijk gewoon kwaad. Of teleurgesteld. "Ik ben niet kwaad, eerder teleurgesteld...". Brrr.
Je kan het ze ook niet kwalijk nemen, die jongens en meisjes. Wat moeten ze de kiezer dan vertellen?

"Nee, het wordt niet beter. Maar slechter. Economische groei is onmogelijk. Krimp is noodzakelijk. We hebben geleefd boven onze stand, de koek is op... Dus... Stem op mij!"

Nee, dat gaat hem niet worden.
Hoewel... Stiekem zit er eentje tussen die dat toch loopt te roepen! Gek wijf...

Vandaag heb ik toevallig een docu zitten kijken over die tripjes naar de maan (vanavond is het voor de tweede keer in een maand volle maan, maar dat terzijde...). Een van die astronauten zei iets interessants. Hij zag de Aarde in al zijn breekbaarheid en ineens kickte het besef in dat de raket, hijzelf, zijn mede astronauten, de Aarde, zon, maan en sterren gemaakt waren van hetzelfde materiaal. Ooit gecreëerd in een ver grijs verleden. We staan niet los van elkaar, maar zijn gelinked. Hetzelfde. We zien onszelf vaak als losse entiteiten. Maar de economische ellende die we nu meemaken, bewijst het eigenlijk ook al. Alles is met elkaar verbonden.

Dus om een beetje vaart te maken, stel ik voor de hele handel aan de kant te schuiven. We slaan Den Haag over, Europa ook en schakelen direct door naar die Wereld Orde. Ja, je hoort het goed! Genoeg getrut om niks, we moeten door.

Ja maar, ja maar, ja maar... WERELD ORDE?!?!?
Oh god, daar schrok Adam Curry ook al zo van toen ik dat tegen hem zei. Geen paniek. Geen Orwelliaanse toestanden, maar een wereldregering die staat voor alle bewoners. Hup weg die grenzen en de hele handel open. Die zorgen voor elkaar zoals jij zorgt voor je gezin, je vrienden of wie dan ook. Niet op basis van concurrentie, maar samenwerking. Met al zijn culturen en verschillen, maar onder een noemer. Niks geen macht naar de happy few, maar horizontaal georganiseerd. Met maar één doel: een verhoogde vorm van samenleving. Meetinstrument; de Happy-index. Voila!

"Hij is hartstikke gek, die Ray!"
Ja, ik ben een gekke gozer. En naïef ook. Maar niet bang. Ongerust wel. Want als we niet snel handelen, wordt het nog flink spannend. En ik bedoel niet leuk-spannend. Nou, dan toch maar op dat gekke wijf stemmen. Soort zoekt soort, zeg maar...


donderdag 23 augustus 2012

The Survival Of The Species

Voor de lezers van deze blog is deze lezing van Herman Wijffels allemaal oud nieuws, maar toch fijn om het hele verhaal samengevat te zien.



Lowlands University 2012 trapte af met één van de meest invloedrijke topbestuurders van Nederland. Econoom, CDA-prominent en oud-voorzitter van de SER, Herman Wijffels, stond aan de wieg van het minderheidskabinet, maar legde haarfijn uit waarom het niets gaat worden met onze toekomst als de politiek op de huidige voet doorgaat. Economische stagnatie, de graaicultuur en de overbelasting van onze ecosystemen kan alleen duurzaam worden aangepakt via fundamentele verandering, te beginnen bij onze financiële sector.
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...