zondag 20 januari 2013

Knipje in je kloten


Vasectomie. Bij het woord alleen al, trekken een hoop mannen wit weg. En, eerlijk is eerlijk, ook ik werd regelmatig gillend wakker bij de gedachte eraan. Toch gedaan. Werd achteraf gezien nog behoorlijk embarrassing… De assistente bleek kinderen te hebben in de klas van mijn vrouw. Mijn vrouw is juf, vandaar. "Juf? Heet u vrouw toevallig Lian?", vroeg ze. "Ja, dat eh… klopt…", stamelde ik, terwijl mijn hersenen overuren maakte.

Dit resulteerde later in in hoop gegiechel toen zij de volgende dag haar kinderen afgooide op school. Ook wel weer stoer, want haar man durfde het niet... Maar bleef een vreemde gedachte. Een voor mij een wildvreemde, maar voor mijn ega bekende, vrouw heeft 'hem' vastgehouden. En geloof me, je staat behoorlijk voor lul om een luchtig gesprek te houden, gekleed in niets meer dan een T-shirtje. "Gaat u daar maar liggen, hoor. De arts komt eraan." Oh shit…

Die paniek bleek ongegrond. Een ingreep van niks. Raar gevoel. Gewoon doorlullen over surprises voor Sinterklaas. Keep it cool. Zweethandjes. "Zo, we zijn klaar, hoor. Kleed u zich maar weer aan. U krijgt nog een foldertje mee…" Er werd nog meer verteld, maar heb ik gemist. Iets met niet fietsen en tillen... Hoe voel ik me? Valt mee! Is te doen. Goed, handjes geven en wegwezen hier.

Grootverbuikers
Nu, ruim 4 jaar verder, heb ik nog steeds geen spijt van de ingreep. Wij thuis hebben het niet zo op de pil (nadelen), dus altijd condooms. Gedoe. Maar ben door mijn sterilisatie wel een stuk duurzamer geworden! Want die condooms hoeven we nu niet meer te kopen, voor mij niet meer geproduceerd te worden en de afvalberg is sindsdien enorm geslonken, want er gingen er duizenden per uur doorheen… Daarnaast hebben we destijds besloten het er bij eentje te houden. Dus helpen we de bevolkingsgroei ook nog eens te temperen. En ook is de productie en distributie van de pil bij ons niet aan de orde. Uber-groen, dus.

Tweede leg 
"Ja, maar…". Er zijn heel veel 'ja-maren' in te brengen. Een ervan is 'de tweede leg'. U weet wel, liefde is voorbij, scheiden met kinderen en een nieuwe liefde ontmoeten. Hoe leuk is het om samen ook een (liefdes)baby op de wereld te zetten. Vaak omdat de nieuwe liefde nog kindloos is. Maar het kan natuurlijk ook voorkomen dat zij ook al kinderen heeft, maar er graag nog eentje wil om wat voor reden dan ook. Dan scoor je geen punten, door aan te komen met: "Helaas liefde van mijn leven, maar dat gaat hem niet worden." Natuurlijk is alles te herstellen, maar is de kans dat het daarna lukt erg klein. Nog los van het feit, dat je gemiddeld genomen de veertig al bent gepasseerd. Al geldt dat in meer of mindere mate meer voor de vrouw dan voor de man, maar dat terzijde…

Is dat je opa of je vader? 
Ik was er, voor Westerse begrippen, op tijd bij. Een kersverse vader van 29 jaar oud. Ik veeg die bink van mij met z'n 13 jaar nog steeds onder het tapijt, maar moet toegeven dat het met de dag moeilijker wordt. Vader worden op je 40e kan natuurlijk, maar 10 jaar later delf je lichamelijk eerder het onderspit in een stoeipartij met je dan 10-jarige zoon (of dochter!). Vader worden op je 50e dan? Tja, het gebeurt en wie ben ik om daar een oordeel over te vellen. Maar dan opa worden op je tachtigste of dat helmaal niet meemaken omdat jouw kind ook pas aan kinderen begint op z'n veertigste? Ik weet niet. Is dat nog leuk? Op je 60e naar een ouderavond? Met je 55 jaren met je kind naar zwemles? Ik moet er niet aan denken! Vond zwemles echt verschrikkelijk. Als kind al!

Nee jij! 
In de meeste gevallen is het de vrouw die gaat over de 'anti-kinderen-middelen'. Spiraaltjes, pessaria, de pil, you name it... Maar kom op, manne! De vrouw heeft haar bordje al vol met haar 480 maandelijkse bloederige explosies tijdens haar leven. En de bevalling schijnt ook niet echt een pretje te zijn (zie filmpje hieronder)


Daarnaast is een sterilisatie voor de vrouw een stuk ingrijpender dan voor de man. En er verandert niets voor je. Alles blijft bij hetzelfde, alleen zitten er geen noeste zwemmertjes meer bij. 

OengaBoengaMan 
"Handen af van mijn mannelijkheid!", hoor ik regelmatig. Iets met kleppels en klokken… Nee, ze snijden je zaakje er niet af! Je blijft in bezit van je dierbare maar o-zo-gevoelige klokkenspel. Alleen de zaadleiders worden enkel doorgesneden en met een draadje afgesloten. Een sneetje van niet meer dan een centimeter. Met een botte bijl, dat dan weer wel… Maar een beetje man met kloten wordt hier niet koud of warm van. Sterker nog; it separates the boys from the men.
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...