vrijdag 23 maart 2012

Mars in Maagd loopt in retrograde...


"Mars in Maagd loopt in retrograde?" Yup! En ik snapte er ook niets van. Wat heeft dat in godsnaam te maken met de pech die me nu al maanden achtervolgt? Dat het af en toe wat tegen zit, sure! Maar dit werd zelfs voor mij wat te gortig...

Je kent het wel. Het draait niet. Het stoomt niet. Het zit tegen. Shit is not bangin'! "Hoort er bij", hoor ik je denken. Helemaal waar, maar er is een grens. Die grens bereikte ik een tijd geleden. Nu ben ik niet van de verantwoordelijkheid afschuiven naar de kosmos, maar vroeg me op een gegeven moment toch echt serieus af of ik kosmisch in de zeik werd genomen!

Ik ga het niet allemaal benoemen, want ik heb het ver weggestopt, ontkent en weg geschreeuwd. Daarnaast kwam er een moment dat je er niet meer verbaasd over bent. "Sure! Laat die ook maar kapot gaan, mislukken of afketsen! Stapel maar bovenop. Heb toch niets te doen..." Op een gegeven moment kun je er alleen nog maar om lachen.

Toen ik dat terloops eens vertelde aan een vriend en vriendin van me, kwamen zij al snel terug met mogelijke antwoorden. Het een en ander stond kosmisch gezien niet in mijn voordeel. Ik werd al snel doorverwezen naar deze blog van de, ook uit Breda afkomstige, Ilse ten Berge. Mars in Maagd loopt in retrograde... AHA!

Dus ik (als Milieuridder die graag meters maakt) Ilse mailen of hier niet iets aan te doen viel en Ilse mailde me dit terug.

"Momenteel is het een tijd van pas op de plaats en herkauwen, ‘rework’, uitzuiveren, ordenen, om de zaken daarna goed en solide op de rails te zetten. Dit kan dus betekenen dat projecten vertraging oplopen. Het is wel een kosmische wet overigens, dat het doorduwen van iets wat niet stroomt alleen maar averechts werkt. In die zin geeft het meestromen met de energie de meeste voldoening.

Helaas heb ik geen oplossing voor het probleem, in die zin, dat het universum ons alleen maar aangeeft dat de tijd gewoon nog niet rijp is. Kennelijk zijn er heel veel ‘groene’ zaadjes geplant, maar heeft tijd nodig om te rijpen en tot wasdom te komen. Duurzaamheid vraagt om bestendigheid en dit is een langzaam proces. Het beste wat je kunt doen is uitstaande projecten te herzien, of anders in te richten, dieper op de details ingaan (Maagd heerst o.a. over details/nauwkeurigheid). Vaak komen er in deze periode ook zaken aan het licht die je over het hoofd had gezien. Dan is dit een prima tijd om zaken bij te stellen. Kortom, het is een tijd van ‘reparatie’ en ‘herstel’ en dit eindigt inderdaad pas in juni 2012. Maar ik beloof je wel, dat het daarna totaal anders wordt!"


Right... Geduld dus. Dat valt me niet mee. Ik ben niet zo van wachten. Maar eerlijk is eerlijk, het kan natuurlijk nooit geen kwaad om dieper op details in te gaan. Het verklaart wel veel, maar niet alles. Waarom gaat mijn computer stuk, één dag voordat ik een hele leuke lezing moet geven op de Landelijke Genoeg Dag in Tilburg? Zo kapot dat ik om een nieuwe moet, niet bij mijn mail meer kan (en bij mijn lezing) en een heel weekend kwijt ben om de boel weer werkend te krijgen. En dat op het zelfde moment dat ik te horen krijg dat het watertappunt de daaropvolgende week niet geopend zal gaan worden. Om maar iets te noemen...

Ik berust er maar in. Er zijn ergere dingen. Het is wat het is en vast ergens goed voor. Roll with the punches...


Man, kan niet wachten tot het eindelijk juni is!
Oh, wacht...

Juist!


maandag 5 maart 2012

De beer is los!


Dit wordt geen leuk blogje. Maar de koek is op, het spel gespeeld, de dikke dame zingt haar longen uit haar borst en dus mogen wij onze borst(en) nat gaan maken. Dit economische systeem is stervende, einde, kaput, stuk en niet meer te herstellen. Daar gelooft u niets van? Daar kan ik inkomen...

Bij dit soort berichten treedt een beschermingsmechanisme in werking dat hoort bij de eerste fase; ontkenning. "Onzin! Kan niet! Angstklopperij! Niet waar!" Voor degene die wel zitten op te letten; zij bevinden zich in fase 2; woede! "Het is niet eerlijk! Het komt door hen! Geef terug! Oh ja? Dat moet je eens in m'n gezicht zeggen!" Maar langzaam maar zeker merk je dat dat niet de verwachte uitwerking heeft. Welkom bij fase 3; machteloosheid. "Het heeft toch allemaal geen zin. Ik weet het ook niet meer!" Waarna we uitkomen bij fase 4; verdriet... "Boehoehoe... (snik)... Ik... (snotter)... Het is... Boehoehoe..." Goed, dat is eruit! En nu? Fase 5: acceptatie! "Ja, daar staan we dan. Het zal flink anders worden. Best eng. Het is zoals het is. Ennnn door!"

Ikzelf hang zo'n beetje tussen fase 3 en 5 in... Soms hard werkend om die volhoudbare wereld te helpen opzetten, waarna ik dezelfde dag kan terugvallen in fase 3, als het flink tegen zit om vervolgens uit te janken en de boel weer op te pakken! Het filmpje hieronder werpt mij terug in fase 3. What the hell was I thinking!!


Alle mogelijke beren zijn de weg opgestuurd!! Wat we ook doen, we zijn allemaal het haasje. Het heeft geen zin. Zaken worden niet beter, maar anders en in aantal gevallen slechter. De pijn komt eraan. Je kunt je verzetten, maar komen gaat ie...

Dat dat angstig is, is waar. Angst is niet per definitie slecht. Angst is angst en kan je verlammen, maar je ook naar ongekende hoogtes brengen. Op dit moment lijkt het mij beter om die angst onder ogen te zien, dan te blijven leven in ontkenning, want mensen, we staan voor een monster van een probleem. Zie de TED-talk van Paul Gilding.



Dus...
Zo staan de zaken ervoor. Not good. "Zeg Ray, wat is er gebeurd met dat halfvolle glas van je?"
Dat heb ik opgedronken. Het glas is nu gewoon leeg. Wel zo realistisch.
Wordt de soep dan echt zo heet gegeten zoals je hier schetst? Misschien niet, misschien nog veel heter, niemand die het met zekerheid kan zeggen. Maar de tijd van ontkennen is voorbij, wat politici en economen ook beweren. The game is up! Maar we waren dit spelletje al een tijdje beu.

Helemaal als je het nooit mag winnen...
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...